[แปลไทย] Sentimental Train - AKB48

30 กันยายน 2018 22:17

Sentimental Train

ชื่อเพลง

センチメンタルトレイン (รถไฟสายความรู้สึก)

ศิลปิน

AKB48

ซิงเกิล

Sentimental Train

เนื้อร้อง

Akimoto Yasushi

ทำนอง

N/A

เรียบเรียง

N/A

เนื้อเพลง

ญี่ปุ่น

田園地帯走る銀色の電車がスピード落としたら(近づく駅)今日も君が乗って来るだろうか？(グレーの制服で) ポニーテールの日はテストがあるんだよね気合い入れるんだって…(噂で聞いた)少し離れ僕はそっとエールを送ったそれは恋と呼べるような確かなものじゃなく(初めての)自分でも戸惑ってる感情だこんなに切ない朝が来るなんて今まで予想もしなかったときめきなのか抑えてた何か叫ぼうとしている本当の気持ちをはっきりできたらこの胸のモヤモヤ消えるのか？何もしない何もできない日々はセンチメンタルトレイン二つ手前の駅友達と降りてく君のただの日常(当たり前の)窓の向こうずっと見て来た空(なんて幸せな) またすぐに会いたいって思ってしまうなんてあきれてしまうけど(気になるんだ)一瞬君がこっち見てたような妄想それは僕が否定しても恋でしかないだろう(絶対)これ以上好きになったら困るほど… どうしてこんなにキュンキュンするんだ？君のこと考えるだけで何も手につかずまた朝のことを思い出してる自分の気持ちを認めてしまえば今より楽になれるのかなでも直接言葉にはしたくない各駅停車卒業までの一日また一日すべてが輝きながらこの電車どこへと向かうのだろうか？こんなに切ない朝が来るなんて今まで予想もしなかったときめきなのか抑えてた何か叫ぼうとしている本当の気持ちをはっきりできたらこの胸のモヤモヤ消えるのか？何もしない何もできない日々はセンチメンタルトレイン走り続ける

โรมาจิ

den'enchitai hashiru giniro no densha gasupiido ochishitara(chikadzuku eki)kyou mo kimi ga notte kuru darou ka?(guree no seifuku de) poniiteeru no hi wa tesuto ga arun dayo nekiai irerun datte...(uwasa de kiita)sugoshi hanare boku wa sotto eeru wo okutta sore wa koi to yoberu you na tashikana mono ja naku(hajimete no)jibun demo tomadotteru kanjou da konna ni setsunai asa ga kuru nanteima made yosou mo shinakattatokimeki nanokaosaeteta nani ka sakebou to shite iruhontou no kimochi wo hakkiri dekitarakono mune no moyamoya kieru no ka?nani mo shinai nani mo dekinai hibi wasenchimentaru torein futatsu temae no eki tomodachi to oritekukimi no tada no nichijou(atarimae no)mado no mukou zutto mitekita sora(nante shiawase na) mata sugu ni aitaitte omotteshimau nanteakireteshimau kedo(ki ni narunda)isshun kimi ga kocchi miteta you na mousou sore wa boku ga hiteishite mo koi de shikanai darou(zettai)kore ijou suki ni nattara komaru hodo... doushite konna ni kyunkyun surun da?kimi no koto kangaeru dake denani mo te ni tsukazumata asa no koto wo omoidashiterujibun no kimochi wo mitometeshimaebaima yori raku ni nareru no kanademo chokusetsu kotoba ni wa shitakunaikakuekiteisha sotsugyou made no ichinichi mata ichinichisubete ga kagayakinagarakono densha doko e to mukau no darouka? konna ni setsunai asa ga kuru nanteima made yosou mo shinakattatokimeki nanokaosaeteta nani ka sakebou to shite iruhontou no kimochi wo hakkiri dekitarakono mune no moyamoya kieru no ka?nani mo shinai nani mo dekinai hibi wasenchimentaru torein hashiri tsudzukeru

ไทย

รถไฟสีเงินที่วิ่งไปตามชานเมืองถ้ามันลดความเร็วลง(ที่ใกล้ๆ กับชานชะลา)วันนี้เธอจะนั่งมันมาด้วยหรือเปล่ากันนะ?(ในชุดเครื่องแบบสีเทานั่น) วันไหนที่ไว้ผมทรงหางม้า ก็คือวันที่มีสอบล่ะสินะเพราะมันทำให้รู้สึกหึกเหิม...(ได้ยินแว่วๆ มาแบบนั้น)ฉันจะคอยส่งแรงเชียร์ไปให้ แม้จะอยู่ห่างสักหน่อย ซึ่งสิ่งนั้นไม่ใช่อะไรที่ชัดเจนจนจะเรียกมันได้ว่าความรัก(แต่มันคือครั้งแรก)ของความรู้สึกที่แม้แต่ฉันเองก็สับสนกับมัน การที่ยามเช้ามันจะเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้จนถึงตอนนี้ฉันเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนกำลังหวั่นไหวอยู่งั้นหรืออะไรบางอย่างที่กดดันฉันอยู่ กำลังร้องตะโกนออกมาถ้าทำให้ความรู้สึกที่แท้จริงมันชัดเจนขึ้นได้ละก็ความหม่นหมองในใจนี้มันจะหายไปหรือเปล่านะ?ทำอะไรไม่ได้ ในวันที่ทำอะไรไม่ได้แบบนั้นก็เหมือนขบวนรถไฟที่แสนตราตรึง ที่สองสถานีก่อนหน้า เธอออกเดินทางกับเพื่อนๆเป็นชีวิตในแต่ล่ะวันของเธอ(ซึ่งมันก็ชัดเจนแบบนั้น)ที่นอกหน้าต่างออกไป ท้องฟ้าสีครามที่ฉันเฝ้ามอง(ความสุขมันเอ่อล้น) พออีกเดี๋ยวก็ได้พบแล้ว การที่คิดแบบนั้นขึ้นมาก็รู้สึกกลัวขึ้นมาเหมือนกัน(แต่ก็เลิกมันไม่ได้ซะแล้ว)ทันใดนั้น เธอก็มองมาที่ตรงนี้เหมือนกับที่ฝันไว้เลย ซึ่งสิ่งนั้นถึงจะปฏิเสธมันเท่าไหร่ ก็เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากความรัก(แน่อยู่แล้ว)แล้วถ้ายิ่งหลงรักเธอมากขึ้นอีกก็คงจะแย่แล้วล่ะ... ทำไงดีล่ะ ทำไมหัวใจมันถึงได้เต้นรัวถึงขนาดนี้กัน?แค่คิดถึงหน้าเธอขึ้นมาเท่านั้นทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่างแต่กลับคิดถึงเรื่องเมื่อเช้าขึ้นมาทุกทีถ้าฉันเข้าใจถึงความรู้สึกนี้ได้บ้างละก็มันจะง่ายดายขึ้นมากกว่าตอนนี้หรือเปล่าแต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว กลับอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้เจ้ารถไฟที่แสนเชื่องช้า จนกว่าจะถึงวันเรียนจบ อีกไม่กี่วัน อีกแค่ไม่กี่วันตราบใดที่ทุกๆ อย่างยังคงสดใสอยู่นั้นรถไฟขบวนนี้ มันจะมุ่งหน้าไปถึงที่ใดกันนะ? การที่ยามเช้ามันจะเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้จนถึงตอนนี้ฉันเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนกำลังหวั่นไหวอยู่งั้นหรืออะไรบางอย่างที่กดดันฉันอยู่ กำลังร้องตะโกนออกมาถ้าทำให้ความรู้สึกที่แท้จริงมันชัดเจนขึ้นได้ละก็ความหม่นหมองในใจนี้มันจะหายไปหรือเปล่านะ?ทำอะไรไม่ได้ ในวันที่ทำอะไรไม่ได้แบบนั้นก็เหมือนขบวนรถไฟที่แสนตราตรึง ยังคงวิ่งต่อไป