[แปลไทย] Seishun Dokei - NGT48

20 ธันวาคม 2017 23:44

Seishun Dokei

ชื่อเพลง

青春時計 (นาฬิกาวัยรุ่น)

ศิลปิน

NGT48

ซิงเกิล

Seishun Dokei

เนื้อร้อง

Akimoto Yasushi

ทำนอง

Ogawara Noboru

เรียบเรียง

Ogawara Noboru

เนื้อเพลง

ญี่ปุ่น

春の制服スカート揺らしガードレールをぴょんと跳んで君は全力走って行くよ風は後から追いかけて行くよどうしてこんなに眩しいんだろう？どうしてこんなに切ないんだろう？僕はきっと恋をしている桜舞う日差しの通学路遠くでいい何にも始まらなくていい(片想いは僕のもの)声かけず一瞬だけ (一瞬だけ)君と会いたいんだ (アオゾラノシタ) チックタックチックタック知らぬ間に時計は刻んでる輝きながら過ぎてく日々いつかこの日を思うのだろうか？ああ今叫びたくなる感情こそが青春赤で止まった横断歩道体丸めて膝に手をつき息を弾ませ空を見上げて汗の滴をそっと拭った青になったらまた飛び出してポニーテールがジグザグ揺れる僕はずっと想い続ける桜の木花びら散ろうとも後ろでいいこっちを振り向かなくていい(そのすべては夢の中)気づかれず永遠に (永遠に)僕は見守りたい (クモヒトツナイ) チックタックチックタックときめきの時計が錆びるまでホントの願い隠したこといつかどこかで悔いるのだろうかああなぜ胸が苦しい自問自答が青春いつだって (いつだって)この角で (この角で)偶然装いすれ違う名も知らぬ (名も知らぬ)憧れの (憧れの)君と一緒に僕も走るチックタックチックタック知らぬ間に時計は刻んでる輝きながら過ぎてく日々いつかこの日を思うのだろうか？ああ今叫びたくなる感情こそが青春チックタックチックタック針のない時計は止まらないこんなに好きになっちゃうなんて僕も今日まで想像しなかったああでも何もできない思い出こそが青春春の制服スカート揺らしガードレールをぴょんと跳んで君は全力走って行くよ風は後から追いかけて行くどうしてこんなに眩しいんだろう？どうしてこんなに切ないんだろう？振り返ったら青春

โรมาจิ

haru no seifuku sukaato yurashigaadoreeru wo pyon to tondekimi wa zenryoku hashitte yuku yokaze wa ato kara oikakete yuku yo doushite konna ni mabushin darou?doushite konna ni setsunain darou? boku wa kitto koi wo shiteirusakuramau hizashi no tsuugakudo tooku de ii nan ni mo hajimaranakute ii(kataomoi wa boku no mono)koekakezu isshun dake (isshun dake)kimi to aitain da (aozora no shita) chikku takku chikku takkushiranu ma ni tokei wa kizanderukagayaki nagara sugiteku hibiitsuka kono hi wo omou no darouka?aa ima sakebitaku narukanjou koso ga seishun aka de tomatta oudanhodoukarada marumete hiza ni te wo tsukiiki wo hazamase sora wo miagetease no shizuku wo sotto nuguttaao ni nattara mata tobidashiteponiiteeru ga jigujizagu yureru boku wa zutto omoi tsudzukerusakura no ki hanabira chiroutomo ushiro de ii kocchi wo furimukanakute ii(sono subete wa yume no naka)kidzukarezu eien ni (eien ni)boku wa mimamoritai (kumobitotsunai) chikku takku chikku takkutokimeki no tokei ga sabiru madehonto no negai kakushita kotoitsuka dokoka de kuiru no darouka?aa naze mune ga kurishiijimonjitou ga seishun itsudatte (itsudatte)kono kado de (kono kado de)guuzen yosoi surechigauna mo shiranu (na mo shiranu)akogare no (akogare no)kimi to issho ni boku mo hashiru chikku takku chikku takkushiranu ma ni tokei wa kizanderukagayaki nagara sugiteku hibiitsuka kono hi wo omou no darouka?aa ima sakebitaku narukanjou koso ga seishun chikku takku chikku takkuhari no nai tokei wa tomaranaikonna ni suki ni nacchau nanteboku mo kyou made souzoushinagattaaa demo nani mo dekinaiomoide koso ga seishun haru no seifuku sukaato yurashigaadoreeru wo pyon to tondekimi wa zenryoku hashitte yuku yokaze wa ato kara oikakete yuku yo doushite konna ni mabushin darou?doushite konna ni setsunain darou? furikaettara seishun

ไทย

เธอในชุดนักเรียนฤดูใบไม้ผลิ กระโปรงปลิวไหวกระโดดข้ามรั้วกั้นข้างทางไปและกำลังวิ่งอย่างสุดกำลังจนแม้แต่สายลมก็ยังต้องวิ่งตามไป ทำไมมันถึงได้สดใสปานนั้นนะ?ทำไมมันถึงได้เจ็บปวดขึ้นมานะ? นี่ฉันต้องมีความรักอยู่แน่นอนเลยเหมือนดอกซากุระ บนทางไปโรงเรียนที่ส่องสว่าง ได้อยู่ห่างๆ ก็ได้ ไม่ได้เริ่มต้นอะไรสักอย่างก็ไม่เป็นไร(รักข้างเดียวกับฉันมันของคู่กัน)แต่แค่ไม่ได้ยินเสียง แม้แค่เดี๋ยวเดียว (แม้แค่เดี๋ยวเดียว)ฉันก็อยากเจอเธอขึ้นมาแล้ว (ใต้ฟ้าสีครามนี้) ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อกนาฬิกามันเริ่มเดินไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้คืนวันที่แสนสดใสเกินกว่าอะไรเหล่านี้สักวันจะนึกถึงวันนี้ขึ้นมาหรือเปล่านะ?อา ตอนนี้ อยากจะร้องออกมาเหลือเกินความรักแบบนี้น่ะแหละคือวัยรุ่น เธอหยุดรอสัญญาณไฟแดงที่ทางข้ามก้มตัวลงไป แล้วเอามือจับไว้ที่เข่าสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วแหงนมองดูท้องฟ้าค่อยๆ เช็ดหยาดเหงื่อที่ไหลรินออกพอไฟเขียวแล้วก็ค่อยวิ่งออกไปพร้อมกับผมหางม้าที่พริ้วไหวไปมา ฉันเองก็คิดมาอยู่ตลอดเหมือนกันแม้ต้นซากุระ กลีบดอกไม้ จะโรยราไปก็ตาม อยู่ข้างหลังก็ได้ แม้เธอจะไม่หันหลังมามองก็ไม่เป็นไร(ซึ่งทั้งหมดนั่นคือเรื่องในฝัน)ไม่จำเป็นต้องรู้สึกตัว แค่ต่อจากนี้ (ต่อจากนี้)ฉันจะคอยดูแลเธอเอง (ไร้ซึ่งเมฆหมอกใดๆ) ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อกจนกว่านาฬิกาของความรักนี่จะเสื่อมสภาพไปการที่เก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงไว้แบบนี้สักวันฉันจะนึกเสียดายมันขึ้นมาหรือเปล่านะ?อา ทำไมนะ ข้างในมันรู้สึกเจ็บปวดช่วงวัยรุ่นที่เอาแต่ถามตัวเอง ไม่ว่าเมื่อไร (ไม่ว่าเมื่อไร)ที่มุมนี้ (ที่มุมนี้)เราจะบังเอิญเดินสวนกันไปแน่นอนไม่รู้จักแม้ชื่อ (ไม่รู้จักแม้ชื่อ)แค่เป็นคนที่คอยตามหา (คนที่คอย)และวิ่งไปด้วยกันเหมือนกับฉัน ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อกนาฬิกามันเริ่มเดินไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้คืนวันที่แสนสดใสเกินกว่าอะไรเหล่านี้สักวันจะนึกถึงวันนี้ขึ้นมาหรือเปล่านะ?อา ตอนนี้ อยากจะร้องออกมาเหลือเกินความรักแบบนี้น่ะแหละคือวัยรุ่น ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อกนาฬิกาที่ไม่มีเข็มนั้นไม่มีวันที่จะหยุดเดินการที่ตกหลุมรักเธอได้ถึงขนาดนี้นั้นจนถึงวันนี้ฉันเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนอา แต่ว่านะ ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วการที่ได้แต่คิดนี่แหละวัยรุ่น เธอในชุดนักเรียนฤดูใบไม้ผลิ กระโปรงปลิวไหวกระโดดข้ามรั้วข้างทางไปและกำลังวิ่งอย่างสุดกำลังจนแม้แต่สายลมก็ยังต้องวิ่งตามไป ทำไมมันถึงได้สดใสปานนั้นนะ?ทำไมมันถึงได้เจ็บปวดขึ้นมานะ? ช่วงวัยรุ่นที่ถ้าแค่หันหลังกลับไป